منتظر رسیدن به خودت باش

منتظر رسیدن به خودت باش

اگر زندگی‌مان را با دیگران مقایسه کنیم، گرفتار اشتباه محاسباتی می‌شویم. درگیر مشکلات روحی و احساسی خواهیم شد و همیشه با حسرت منتظر رسیدن به سطح زندگی دیگران خواهیم بود. این یعنی خود را نادیده گرفتن.

در هر وضعیتی که باشیم حتماً عده‌ای از ما بالاترند و عده‌ای پایین‌تر. حتماً عده‌ای از ما جلوترند، عده‌ای عقب‌تر. بنابرین یا احساس حقارت می‌کنیم یا احساس غرور. و این بزرگترین خطایی است که نمی‌گذارد تیر استعدادهایمان به هدف رؤیاهایمان بخورد.

هرگز فریاد نزن که چرا سهم من از اقیانوس زندگی، یک کلبۀ محقر است؟ هرگز نگو چرا به سطح زندگی دیگران نمی‌رسم؟ چون هرگز از واقعیت درونی کسانی‌ که ظاهرشان را به هفتاد قلم تزئین کرده‌اند، هیچ خبر نداری.

تنها سطحی که تو باید منتظرش باشی، سطح باور و رؤیاهای خودت است. باید از خودت عقب نمانی و از خودت جلو نزنی؛ نه هیچ‌کس دیگر .

کلبۀ محقرت تنها جای امنی است که می‌توانی سرت را بدون منت بر زمین بگذاری و بدون هیچ هراسی از امواج قضاوت و تنگ‌نظری دیگران بیارامی.

فرق کلبۀ محقر تو با کشتی‌های مجلّل تفریحی که دو هزار و پانصد اتاق‌خواب و چند استخر و زمینِ تنیس و بازار خرید و سالن‌های نمایش دارند در اینست که آن کشتی‌ها خودشان را به امواج اقیانوس سپرده‌اند و باد و طوفان و امواج برای سرنوشتشان تصمیم می‌گیرند. اما تو بر روی صخرۀ غیر قابل جنبشِ ایمان و باورت بنا شده‌ای که امواج منفی نمی‌توانند آن‌را جنبش دهند و بر آن پیروز شوند (متی 16: 18).
تو منحصر به فرد و بی‌نظیری! بنابرین اولینِ خودت باش نه دومین دیگران.

جلیل سپهر

@jalilsepehr