مسیحیان باور دارند که : عیسی مسیح در زمان پنتیوس پیلاتس رنج کشید ، بر صلیب مصلوب شد ، مرد و دفن گردید یعنی چه؟
در انجیل لوقا 25:23 -13 و 32-34 و44-46 می خوانیم: « پیلاتس سران کاهنان و بزرگان قوم و مردم را فرا خواند و به آنها گفت: « این مرد را به تهمت شوراندن مردم؛ نزد من آوردید من در حضور شما او را آزمودم و هیچ دلیلی بر صحت تهمتهای شما نیافتم. نظر هیرودیس نیز همین است، چه او را نزد ما باز فرستاده است. چنانکه می بینید؛ کاری نکرده که مستحق مرگ باشد پس او را تازیانه می زنم و آزاد می کنم . [ در هر عید پیلاتس می بایست یک زندانی را برایشان آزاد می کرد.]
اما آنها یکصدا فریاد برآوردند: « او را از میان بردار و بارابا را برای ما آزاد کن !» بارابا به سبب شورشی که در شهر واقع شده بود و نیز به سبب قتل در زندان بود. پیلاتس که می خواست عیسی را آزاد کند دیگر بار با آنها سخن گفت اما ایشان همچنان فریاد برآوردند: « بر صلیبش کن؛ بر صلیبش کن» سومین بار به آنها گفت: « چرا؟ چه بدی کرده است؟ من که هیچ سببی برای کشتن او نیافتم. پس او را تازیانه می زنم وآزاد می کنم.» اما آنان با فریاد بلند به اصرار خواستند بر صلیب شود. سرانجام فریادشان غالب آمد و پیلاتس حکمی را که می خواستند صادر کرد. او مردی را که به سبب شورش و قتل در زندان بود و جمعیت خواهان آزادی اش بودند رها کرد و عیسی را به ایشان سپرد تا به دلخواه خود با او رفتار کنند.
…….دو مرد دیگر را نیز که هر دو جنایتکار بودند؛ می بردند تا با او بکشند چون به مکانی که جمجمه نام داشت رسیدند او را با آن دو جنایتکار بر صلیب کردند یکی را در سمت راست او و دیگری را در سمت چپ. عیسی گفت: « ای پدر؛ اینان را ببخش؛ زیرا نمی دانند چه می کنند ……..حدود ساعت ششم بود که تاریکی تمامی آن سرزمین را فرا گرفت و تا ساعت نهم ادامه یافت. زیرا خورشید از درخشیدن باز ایستاده بود در این هنگام پردهً محرابگاه از میان دو پاره شد آنگاه عیسی به بانگ بلند فریاد برآورد :« ای پدر؛ روح خود را به دستان تو می سپارم .» این را گفت و دم آخر برکشید.»
و در انجیل متی 57:27 -60 می خوانیم: « هنگام غروب مردی ثروتمند از اهالی رامه، یوسف نام، که خود شاگرد عیسی شده بود نزد پیلاتس رفت و پیکر عیسی را طلب کرد. پیلاتس دستور داد به وی بدهند. یوسف جسد را برداشته در کتانی پاک پیچید و در مقبره ای تازه که برای خود در صخره تراشیده بود، نهاد و سنگی بزرگ جلوی دهانهً مقبره غلتانید و رفت.»
در اول قرنتیان 3:15 و4 میخوانیم «زیرا من آنچه را که به من رسید، چون مهمترین مطلب به شما سپردم: « اینکه مسیح مطابق با کتب مقدس در راه گناهان ما مرد و اینکه دفن شد و اینکه مطابق با همین کتب در روز سوم از مردگان برخاست»
صدها سال قبل، اشعیاء نبی مرگ مسیح را پیشگویی نموده بود «لکن او غمهای ما را بر خود گرفت و دردهای ما را بر خویش حمل نمود و ما او را از جانب خدا زحمت کشیده و مضروب و مبتلا گمان بردیم و حال آنکه به سبب تقصیرهای ما مجروح و به سبب گناهان ما کوفته گردید و تادیب سلامتی ما بر وی آمد و از زخمهای او ما شفا یافتیم. جمیع ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم و هریکی از ما به راه خود برگشته بود و خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد. او مظلوم شد اما تواضع نموده دهان خود را نگشود. مثل بره ای که برای ذبح می برند و مانند گوسفندی که نزد پشم برنده اش بی زبان است همچنان دهان خود را نگشود. از ظلم و از داوری گرفته شد و از طبقهً او که تفکر نمود که او از زمین زندگان منقطع شد و به جهت گناهان قوم من مضروب گردید؟» اشعیا4:53 -8
کتاب مقدس که در طی دوره‌ای 1500 ساله توسط انبیاء پیش از مسیح و رسولان و برگزیدگان عیسی مسیح به رشتۀ تحریر درآمده‌است، کتابی مسیح محور است. وجود چنین انسجام فکری و نظم موضوعی در کتابی که توسط حدود 40 نفر نویسنده با شخصیت های متفاوت در ادوار متفاوت زمانی و مکانی در طول 15 قرن به رشته تحریر در آمده است خود بزرگترین گواه حقانیت این معجزۀ جاویدان و این یگانه کلام آسمانی یعنی کتاب مقدس می‌باشد .
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
