نکاتی مهم در بارۀ کتاب دانیال نبی

نکاتی مهم در بارۀ کتاب دانیال نبی

شواهد موجود در کتاب دلالت بر آن دارد که دانیال نویسندۀ کتاب می باشد (7: 1 و 28: 2؛ 2: 2؛ 10: 1 و2؛ 12: 4 و 5). عیسی مسیح اصالت این کتاب را تصدیق کرده است (انجیل متی 24: 15). یهودیان و مسیحیان قرون اولیۀ میلادی نیز این کتاب را معتبر دانسته اند. یکی از ملحدان قرن سوم میلادی به نام «پورفیری» (Porphyry) نظریه ای را ارائه داد مبنی بر این که کتاب دانیال از اسناد جعلی در دورۀ مربوط به انقلاب مکابیان بوده است (168-164 ق.م.). با وجود این، کتاب دانیال از نقطۀ نظر روایات تاریخی تا زمان ظهور فرضیه های نوین، در نزد علمای یهودی و مسیحی به طور مؤکدی از اعتبار تاریخی برخوردار بوده و به اتفاق، وقایع مربوط به آن را به زمان خود دانیال نبی نسبت می دهند. و اکنون این فرضیه ها تحت عنوان «آموزه های نوین»، تئوری «پورفیری» را مجدداً مطرح می کنند و اظهار می دارند که این کتاب توسط نویسندۀ ناشناسی که 400 سال پس از دانیال می زیست، نوشته شده و نام دانیال بر این کتاب نهاده شده تا نویسندۀ مذکور با مهارت اثر جعلی و دورۀ تاریخی خود را تغییر داده و آن را به عنوان اثر اصلی قهرمانی که مدت ها پیش مرده بود، معرفی کند. چنان چه این کتاب حقیقتاً آن چیزی که بیان گر آن است، نباشد چطور می توان تصور کرد که خداوند در اجرای چنین فریبی سهیم بوده است؟ از نقطه نظر نویسندگان، طرح افکار و عقاید شخصی با استفاده از نام قهرمانان پیشین، به دور از صداقت متداول در امر نویسندگی است. ما احساس می کنیم که حقیقت امر این باشد که کوشش جهت بی اعتبار ساختن کتاب دانیال در واقع ناشی از بی ایمانی و عدم قبول معجزات عجیب و نبوت های شگفت آوری است که در این کتاب نوشته شده است.

بخش هایی از این کتاب یعنی از 2: 4 تا 7: 28 به زبان آرامی یا کلدانی می باشد که زبان تجاری و سیاسی آن زمان محسوب می شد و سایر قسمت ها به زبان عبری نگارش یافته اند. این همان چیزی است که از کتابی که خطاب به یهودیان ساکن بابل نوشته شده، انتظار می رفت. در عین حال این کتاب در برگیرندۀ نسخه هایی از اسناد رسمی بابلی ها می باشد که طبعاً به زبان خودشان یعنی زبان آرامی نوشته شده اند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222