چرا خدا دستور کشتار و نابودی کنعانی‌ها که شامل زنها و بچه‌ها نیز می‌شدند را صادر کرد؟ آیا خدای کتاب‌مقدس نسل‌کُش است؟

چرا خدا دستور کشتار و نابودی کنعانی‌ها که شامل زنها و بچه‌ها نیز می‌شدند را صادر کرد؟ آیا خدای کتاب‌مقدس نسل‌کُش است؟

خدا در اول سموئیل 15: 2-3 به شائول و اسرائیلی‌ها فرمان داد: «من مردم عماليق را مجازات خواهم كرد، زيرا وقتی قوم اسرائيل را از مصر بيرون می‌آوردم، آنها نگذاشتند از ميان سرزمينشان عبور كنند. حال برو و مردم عماليق را قتل عام كن. بر آنها رحم نكن، بلكه زن و مرد و طفل شيرخواره، گاو و گوسفند، شتر و الاغ؛ همه را نابود كن». خدا دستوری شبیه این را هنگام هجوم قوم اسرائیل به سرزمین موعود نیز صادر کرد (تثنیه 2: 34، 3: 6، 20: 16-18). چرا خدا به اسرائیلی‌ها فرمان داد تا گروهی از انسان‌ها که شامل زنها و بچه‌ها نیز می‌شدند را نابود کنند؟

درک این مسئله دشوار است. ما به طور کامل دلیل این کار خدا را نمی‌دانیم اما به عدالت او ایمان داریم و می‌دانیم که قادر به درک کامل خداب قادر و جاودانی نیستیم. وقتی چنین مسائل پیچیده‌ای را بررسی می‌کنیم باید به یاد داشته باشیم که روش‌ها و افکار خدا برتر و والاتر از روش‌ها و افکار ما می‌باشند (اشعیا 55: 9، رومیان 11: 33-36). ما باید به خدا ایمان و اعتماد داشته باشیم حتی اگر روش‌های او برای ما غیر قابل درک باشند.

خدا بر خلاف ما از آینده خبر دارد و می‌دانسته که اگر قوم اسرائیل عمالیقی‌ها را کاملاً نابود نمی‌کردند چه اتفاقی می‌افتاد. اگر اسرائیلی‌ها به دستور خدا عمل نمی‌کردند، عمالیقی‌ها در آینده برای آنها مشکل ایجاد می‌کردند. شائول بیان کرد که همه را به غیر از اجاج، پادشاه عمالیقی‌ها کشته است (اول سموئیل 15: 20). اما شائول دروغ می‌گفت چراکه چندین سال بعد از آن، به اندازۀ کافی عمالیقی وجود داشت تا بتوانند داوود و خانواده‌های سربازان او را به اسارت بگیرند (اول سموئیل 30: 1-2). بعد از اینکه داوود و افرادش به عمالیقی‌ها حمله کردند و خانواده‌هایشان را نجات دادند، فقط چهارصد تن از عمالیقی‌ها باقی ماندند و فرار کردند. اگر شائول دستوری که خدا به او داده بود را اجرا کرده بود این اتفاق هرگز نمی‌افتاد. چندین قرن بعد، هامان از نوادگان اجاج اقدام به نابودی کل یهودیان کرد (به کتاب استر مراجعه کنید). بنابراین اطاعت ناقص شائول از خدا می‌توانست تقریباً به بهای نابودی اسرائیل تمام شود. خدا این موضوع را می‌دانست، بنابراین دستور نابودی عمالیقی‌ها را از پیش صادر کرد.

خدا در رابطه با کنعانی‌ها فرمان داد: «در شهرهای داخل مرزهای سرزمين موعود، هيچ كس را نبايد زنده بگذاريد. هر موجود زنده‌ای را از بين ببريد. حيتی‌ها، اموری‌ها، كنعانی‌ها، فرزی‌ها، حوی‌ها و يبوسی‌ها را به کلی نابود كنيد. اين حكمی است كه خداوند، خدايتان داده است. منظور از اين فرمان آن است كه نگذارد مردم اين سرزمين شما را فريب داده، در دام بت‌پرستی و آداب و رسوم قبيح خود گرفتار سازند و شما را وادارند گناه بزرگی نسبت به خداوند، خدايتان مرتكب شويد» (تثنیه 20: 16-18). قوم اسرائیل در این مأموریت شکست خوردند و آنچه خدا گفته بود به وقوع پیوست (داوران 2: 1-3، اول پادشاهان 11: 5 و 14: 24، دوم پادشاهان 16: 3-4). فرمان خدا برای نابودی این مردم، ظالمانه نبود بلکه پیشگیری از وقایع بد و زیان آور بزرگتر در آینده بود.

احتمالاً دشوارترین بخش این فرمانها، مرگ کودکان و نوزادان بود. چرا خدا باید دستور مرگ کودکان بی‌گناه را صادر می‌کرد؟

1- کودکان بی‌گناه نیستند (مزامیر 51:5، 58: 3).
2- بعید نبود این کودکان از ادیان و آیین‌های بد و زشت پدران خود پیروی کنند.
3- خدا با پایان دادن به زندگی این کودکان باعث شد تا آنها بتوانند به عنوان کودک وارد ابدیت شوند. ما چنین باور داریم که همۀ کودکانی که می‌میرند بر اساس لطف و بخشش خدا به آسمان خواهند رفت (دوم سموئیل 12: 22-23، مرقس 10: 14 15، متی 18: 2-4).

باید بگوییم که این مقاله به همۀ ابعاد مربوط به این موضوع به طور کامل نمی‌پردازد. ما باید تمرکز خود را بر روی ایمان و اعتماد به خدا قرار دهیم حتی اگر راه‌ها و روش‌های او را درک نمی‌کنیم. باید این را نیز به یاد داشته باشیم که خدا به همۀ امور با دید ابدی می‌نگرد و به همین دلیل راه‌های او برتر و بالاتر از راه‌های ما است. خدا عادل، درستکار، مقدّس، مهربان، بخشنده و باشکوه است. چگونگی کارکرد ویژگی‌های او می‌تواند برای ما اسرارآمیز باشد اما این موضوع به این معنی نیست که او خدای کتاب مقدس نمی‌باشد.

منبع مقاله: https://www.gotquestions.org/Farsi/Farsi-Canaanites-extermination.html