افسسیان فصل 1: برکات روحانی

افسسیان فصل 1: برکات روحانی

عبارت «در افسس» (آیۀ 1) در بعضی از نسخه های قدیمی موجود نیست. به نظر می رسد که احتمالاً این رساله، نامه ای بوده که می بایست به همۀ کلیساهای آسیا فرستاده می شد. بدین ترتیب تیخیکس نسخه های مختلفی از آن تهیه نموده و جای خالی در آن ها ایجاد کرده بود تا نام اختصاصی هر کیسا را در آن بنویسد. به همین دلیل است که این رساله بر عکس رسالات دیگر پولس، فاقد سلام و احوال پرسی های شخصی است.

پولس مدت 3 سال در افسس اقامت گزیده بود و در آن جا دوستان با ایمان و سرسپردۀ بسیار داشت. اما از آن جا که این رساله قرار بود در دسترس کلیساهای دیگر نیز قرار گیرد، او لحن رسمی تری را در نوشتار این نامه بکار می گیرد. رسالۀ لائودکیه (کولسیان 4: 16) احتمالاً یکی از نسخه های دیگر این رساله است.

نقشۀ ازلی خدا (آیه های 3-14). در این بخش، به صورتی با شکوه خلاصه ای از نقشۀ الهی ارائه داده شده است: نجات، فرزند خواندگی، آمرزش و مُهر مالکیت الهی بر قوم خدا، برگزیدگی از ازل، انجام طرح الهی در زمان حاضر.

«جایهای آسمانی» (3) عبارت کلیدی این کتاب محسوب می شود (10و20، 2: 6، 3: 10، 6: 12). در واقع منظور از این عبارت، بخش نامرئی ماورای جهان مادیات است که به عنوان مکان نهایی ایمانداران معرفی شده است که در حال حاضر نیز در مقیاس محدود با آن ارتباط دارند.

دعای پولس برای آنان (در آیات 16-23). معمولاً پولس با این سبک نامه های خود را آغاز می کرد. سه تا از دعاهای دیگر پولس که در 3: 14-19، فیلیپیان 1: 9-11 و کولسیان 1: 9-12 ذکر شده اند، به اضافۀ دعای فوق از زیبایی خاصی برخوردارند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222