آیا خدا بشر را فراموش کرده؟

؟! «مگر خدا تا ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد؟ آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قوم او باطل گردیده تا ابدالآباد؟ آیا خدا رأفت را فراموش کرده؟ و رحمت های خود را در غضب مسدود ساخته است؟» (مزمور ۷۷: ۷ – ۹)

آیا شما هم مانند نویسنده این مزمور (آساف) این گونه سؤال هایی از خدا می پرسید؟
به دنیای اطراف خود نگاه می کنید، به اوضاع اجتماعی و بی عدالتی ها، به وضع فلاکت بار قحطی‌زده های آفریقا، به اختلافات قومی و مذهبی، به بمب گذاری ها و کشته شدگان در جنگ ها، به فسادها و حق کشی ها، … و با خود می گویید نکند واقعاً خدا مردم روی زمین را به حال خودشان رها و رحمت و رأفت خود را از آنها دریغ کرده است؟
جواب شما به این سؤال ها چیست؟ شما چه فکر می کنید؟
از ابتدای آفرینش تاکنون رحمت و شفقت خدا بود و هست و خواهد بود .
این آدم ها هستند که رحم و دلسوزی و مهربانی را از یاد برده اند و خدا را در زندگی و اعمالشان نمی آورند.
قوانین را چنان سخت و پیچیده کرده اند که اگر در خیابان کسی را ببینیم که بر زمین افتاده و در حال جان دادن است، اگر هم بخواهیم، نمی توانیم به او کمک کنیم چون بعد از آن پای خودمان است که گیر می افتد!
به راستی این چه دنیایی است که ساخته ایم؟
برای ارث و میراث، شکم یکدیگر را پاره می کنیم.
برای پُست و مقام، هر فضیلت و کرامت انسانی را زیر پا می گذاریم.
برای به کُرسی نشاندن حرف خود، یکدیگر را رسوا می کنیم.
در نزاع ها، به روی هم اسلحه می کشیم.
دادگاه های خانوادگی از زنان و مردانی پُر شده که با عشق شروع کردند و با طلاق و طلاق کشی تمام می کنند و می مانند فرزندانی که در این کشمکش، قربانی اختلافات والدین خود می شوند.
آدم ها خدا را ترک کردند و نه خدا آدم ها را!!!
آدم ها حس دلسوزی و مهر و محبت را با سنگدلی و شقاوت و بی رحمی عوض کردند.
متأسفانه در همۀ بی عدالتی ها و بحران هایی که مسبب آن خود بشر است، همیشه انگشت اتهام به جانب خداست که نشانه گرفته می شود.
به همین دلیل است که در پاسخگویی به سؤالات این چنینی، به جواب های نادرست می رسیم.
این نوع قضاوت ها از عدم شناخت صحیح ما از خدا ناشی می شود.
کتاب مقدس نتیجه می گیرد که نبود شناخت واقعی از خدای خالق و نیکو، مساوی است با قضاوت نادرست و در نهایت هلاکت ابدی. (هوشع ۴: ۶)
پولس رسول می گوید از آنجا که انسانها با علم و حکمت خود نتوانستند به شناخت خدا برسند، و همین امر منجر به هلاکت آنها می شود، پس خدا ترجیح داد تا از طریق موعظه مردم را نجات بخشد. (اول قرنتیان ۱: ۲۱)
برای داشتن یک خانواده خوشبخت، یک اجتماع سالم و یک زندگی سعادتمند، باید خدا را از دیدگاه کتاب مقدس و عمل نجات بخش عیسا بنگریم.

«هدیه رایگان خدا که همانا نجات واقعی است، اکنون در دسترس همه مردم قرار دارد. با پذیرفتن این هدیه الهی، متوجه می شویم که خواست خدا از ما اینست که از زندگی بی بند و بار و خوشگذرانی های گناه آلود دست بکشیم و زندگی پاک و خداپسندانه ای در این دنیا داشته باشیم. اگر چنین زندگی کنیم، می توانیم با امید و اشتیاق، منتظر روز مبارکی باشیم که در آن، خدای بزرگ و نجات دهنده مان عیسای مسیح با شکوه و جلال ظاهر خواهد شد. او جان خود را در راه گناهان ما فدا کرد تا ما را از وضع گناه آلودمان آزاد سازد، و از ما قومی خاص برای خود بوجود آورد ، قومی که دلی پاک داشته، مشتاق خدمت به مردم باشند.» ( تیطس ۲ : ۱۱ – ۱۴ )؟!

یادداشتی از خواهر گرامی مان ر.پ.