شورای اورشلیم: مطرح شدن سؤال دربارۀ ختنه شدن مسیحیان غیر یهودی

شورای اورشلیم: مطرح شدن سؤال دربارۀ ختنه شدن مسیحیان غیر یهودی

(به اعمال رسولان 15: 1-35 مراجعه شود.)

این سؤال در حدود سال ۵۰ میلادی یعنی ۲۰ سال پس از تأسیس کلیسا و احتمالاً ۱۰ سال پس از پذیرش غیر یهودیان به کلیسا، مطرح شد. اگر چه خدا واضحاً به پطرس مکشوف ساخته بود که  مسیحیان غیر یهودی بایستی بدون عمل ختنه در کلیسا پذیرفته شوند (به باب دهم اعمال رسولان  مراجعه شود) و از طرف دیگر رسولان و بزرگان کلیسا نیز در این امر متقاعد شده بودند (۱۱: ۱۸)، لاجرم گروهی از مسیحیانی که قبلاً جزو فریسیان بودند، در این امر که مسألۀ ختنه ضروری است، اصرار ورزیدند. همین امر باعث شد تا شورایی جهت رفع این موضوع و پاسخ به این سؤال ایجاد شود.

در این شورا، خدا (آیۀ ۲۸) رسولان را در جهتی هدایتی هدایت نمود که بتوانند به نتایج قابل توجهی مبنی بر این که عمل ختنه برای مسیحیان غیر یهودی ضروری است، برسند. بدین ترتیب آن ها گزارشی از نتیجۀ شورا به انطاکیه ارسال داشتند و طی این نامه بر این امر اصرار ورزیدند که مسیحیان غیر یهودی از بت پرستی و فساد اخلاقی که در میان غیر یهودیان به وضوح شیوع داشت، بپرهیزید. پرهیز از ریختن خون انسان نیز که قبل از موسی خدا آن را دستور فرموده بود، برای همۀ نژادهای انسانی است (پیدایش ۹: ۴).

این آخرین باری است که در کتاب اعمال رسولان صحبت از پطرس می شود (آیۀ ۷). تا باب دوازدهم پطرس حکم رهبر را دارد.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222